Χρωστάει η Γερμανία στην Ελλάδα $ 95 δισ. από τον Β 'Παγκόσμιο Πόλεμο;

Αυτό το άρθρο είναι σε συνεργασία με την Worldcrunch, μια νέα παγκόσμια ειδησιογραφική ιστιοσελίδα που μεταφράζει στα αγγλικά άρθρα απο διάφορες γλώσσες. Το παρακάτω άρθρο, αρχικά δημοσιεύθηκε στην Die Welt.

ΒΕΡΟΛΙΝΟ - Κατά την τρέχουσα συζήτηση για την πιθανή χρεοκοπία του ελληνικού κράτους, το ένα σε μεγάλο βαθμό αδρανείς επιχείρημα πρόσφαταεπανήλθε με αυξανόμενη συχνότητα: με τις εκτεταμένες ζημίες που υπέστη από το ναζιστικό καθεστώς κατά τη διάρκεια του Β 'Παγκοσμίου Πολέμου σημαίνει ότι η Γερμανία οφείλει ακόμη στην Ελλάδα σημαντικές εκκρεμεί επανορθώσεις απο εν καιρώ πολέμου εποχή.

Αν και οι αξιώσεις για την καταβολή της αποζημίωσης είναι βασισμένα σε πραγματικά γεγονότα, ένας θα μπορούσε επίσης να υποστηρίξει ότι με την πάροδο των 60 ετών , τα επιχειρήματα αυτά έχουν ήδη ικανοποιηθεί από το διεθνές δίκαιο.

Τι διακυβεύεται; Χωρίς να έχει προκαλέσει, η Βέρμαχτ -   οι ένοπλες δυνάμεις του Τρίτου Ράιχ - κατέλαβαν τόσο Ελλάδα όσο και τηνΓιουγκοσλαβία στις 6 Απριλίου 1941. Και στις δύο χώρες, οι Γερμανοί στρατιώτες δημιουργήσαν ένα στυγνό καθεστώς κατοχής. Όπως συνέβει σε όσες ευρωπαϊκές χώρες κατέλαβαν οι Γερμανούς, το υψηλό τίμημα  βάρυνε την κατεχόμενη χώρα για όλη τη διάρκεια της κατοχής- η ελληνική οικονομία λεηλατήθηκε μέσω αναγκαστηκών εξαγωγών.

Αυτό είχε ως αποτέλεσμα έναν καλπάζοντα πληθωρισμό και ένα ριζικά χαμηλότερο βιοτικό επίπεδο για τους Έλληνες. Επιπλέον, το Τρίτο Ράιχ αναγκάσε τνη ελληνική Εθνική Τράπεζα να χορηγήσει στη Γερμανία 476 εκατομμύρια μάρκα στο Ραιχ του Χίτλερ άτοκα.

Μετά την παράδοση της Γερμανίας, οι Συμμαχικές δυνάμεις οργάνωσαν τη διάσκεψη του Παρισιού για τις Επισκευές το φθινόπωρο του 1945. H Ελλάδα αξίωσε 10 δισεκατομμύρια δολάρια ή το μισό του συνολικού ποσού των 20 δισ. δολαρίων που οι Σοβιετικοί πρότειναν να πληρώσει η Γερμανία.

Η ταλαιπωρία που έζησαν στην Ελλάδα λόγω της Ναζιστικής κατοχής είναι αναμφισβήτητη. Την ίδια στιγμή,ωστόσο ο ανθρώπινος πόνος δεν μπορεί πραγματικά να μετρηθεί. Ανεξάρτητοι ιστορικοί συμφωνούν ομόφωνα ότι η συνολική οικονομική ζημία που υπέστησαν στην Ελλάδα, ως αποτέλεσμα της γερμανικής κατοχής, τόσο σε απόλυτους αριθμούς όσο και αναλογικά με τον πληθυσμό, έβαλαν την Ελλάδα στην τέταρτη θέση μετά την Πολωνία, τη Σοβιετική Ένωση και τη Γιουγκοσλαβία.

Κατά τη διάσκεψη του Παρισιού για τις αποζημιώσεις,στην Ελλάδε τελικά αναγνωρίστηκε  4,5% για αποκατάσταση υλικών αγαθών και 2,7% σε άλλες μορφές αποζημίωσης. Πρακτικά, αυτό σήμαινε ότι η Ελλάδα έλαβε κυρίως υλικά αγαθά - όπως μηχανές κατασκευασμένες στη Δυτική Γερμανία - αξίας περίπου $ 25 εκατ., σύγχρονης χρηματικής αξίας  $ 2.700.000.000.

Ωστόσο, οι όροι που πάρθηκαν στη διάσκεψη του Παρισιού ήταν κατά τα άλλα ασήμαντες δεδομένου ότι οι ΗΠΑ αντιτίθονταν σε βαριές οικονομικέςκυρώσεις. Οι ηγέτες των ΗΠΑ υπενθύμισαν τι συνέβη μετά τον Πρώτο Παγκόσμιο Πόλεμο, όταν η πρώτη δημοκρατία της Γερμανίας, η Δημοκρατία της Βαϊμάρης, ήταν μαζικά αποδυναμωμένη οικονομικά, έχοντας να πληρώσει  επανορθώσεις. Πράγματι, μια από τις συνέπειες αυτής της πολιτικής ήταν η άνοδος του Χίτλερ.

Και οι τέσσερις Σύμμαχοι συμφώνησαν
Αυτός είναι ο λόγος για τον οποίο σύμφωνα με τους όρους της συμφωνίας του 1953 χρέους του Λονδίνου, οι πληρωμές αποκατάσταση είχαν αναβληθεί μέχρι να υπεγράφη μια «συμφωνία ειρήνης». Αυτό τελικά συνέβη το 1990, χωρίς καμία απαίτηση απο την Γερμανία να καταβάλει περαιτέρω αποζημιώσεις σε άλλες χώρες όπως η Ελλάδα.

Η Ελλάδα αποδέχθηκε την Συνθήκη, αν και σαφώς δεν είχε άλλη επιλογή. Μετά από δεκαετίες συνεργασίας με τη Γερμανία (η Ελλάδα είναι μέλος του ΝΑΤΟ από το 1952 και συνδέονται με τους ευρωπαϊκούς οργανισμούς από το 1961), θα ήταν πολιτικά δύσκολο να απαιτήσει τεράστιες αποζημιώσεις - αν και κατά περιόδους το θέμα της αποζημίωσης τέθηκε από Έλληνες πολιτικοί,ως επί το πλείστον στο εσωτερικό πολιτικό πεδίο.

Και όμως οι πληρωμές έγιναν όλα αυτά τα χρόνια - σε διαφορετικούς χρόνους και από διαφορετικούς φορείς - συμπεριλαμβανομένων  41 δισεκατομμυρίων δολαρίων από το 1949, αν και δεδομένης της ποικιλίας των συμφωνιών που επιτεύχθηκαν, είναι αδύνατο να πούμε με βεβαιότητα.

Ανεξάρτητα από όλες τις άλλες αξιώσεις, η Ομοσπονδιακή Δημοκρατία της Γερμανίας είχε καταβάλει αποζημίωση σε θύματα των εγκλημάτων των Ναζί.Στις 18 Μαρτίου 1960, υπεγράφη συμφωνία ανάμεσα στην Ελλάδα και τη Δυτική Γερμανία με την οποία η Γερμανία θα πληρώσει 115 εκατομμύρια Deutsche μάρκα σε θύματα της ναζιστικής κατοχής. Η συμφωνία αυτή έγινε κάτω από τον όρο ότι καμια άλλη ατομική απαίτηση δεν θα γινόταν δεκτή.

Ωστόσο, οι απαιτήσεις από τους απογόνους των Ελλήνων θυμάτων δεν σταμάτησαν να πραγματοποιούνται. Η πιο γνωστή περίπτωση έγινε από τα παιδιά των κατοίκων ενός χωριού που ονομάζεται Δίστομο που σκοτώθηκαν στις 10 Ιουνίου 1944, για κάτι που οι Γερμανοί ονόμασαν ως "αντίποινα". Το 1997, πάρθηκε μια απόφαση με την οποία είχαν δικαίωμα σε € 37.500.000 ως αποζημίωση από τη Γερμανία. Μετά από πολλή νομική λογομαχία, η υπόθεση βρίσκεται ενώπιον του Διεθνούς Δικαστηρίου Δικαιοσύνης στη Χάγη.

Ένα άλλο νομικό ζήτημα που έχει ανακύψει αφορά τις 476 εκατομμύρια μάρκα  που δάνεισε χωρίς τη θέλησή της στη Γερμανία από την Ελληνική Εθνική Τράπεζα κατά τη διάρκεια του πολέμου. Εάν αυτό επρόκειτο να θεωρηθεί ως μια μορφή των ζημιών του πολέμου, τότε κατ 'αρχήν, θα υπόκεινται σε αποζημίωση - εκτός από το ότι, σύμφωνα με τη συνθήκη του 1990, η Γερμανία δεν θα έπρεπε να το πληρώσει. Εάν τα χρήματα ωστόσο  θεωρηθούν ως μια φυσιολογική πίστωση, τότε η Ελλάδα θα έχει το δικαίωμα να πάρει πίσω τα χρήματα.

Χωρίς τόκο, το ποσό σε σημερινά χρήματα θα ανέλθει σε 14 δισεκατομμύρια δολάρια. Με επιτόκιο 3%  για 66 χρόνια, ότι ανέλθει σε τουλάχιστον 95 δισεκατομμυρίων δολαρίων. Το πρόβλημα είναι το εξής:ακόμα και μερική αναγνώριση της οφειλής αυτής θα δημιουργήσει ένα προηγούμενο που θα μπορούσε να φέρει ανείπωτες αξιώσεις στο πέρασμά της. 

http://www.time.com/time/world/article/0,8599,2093990,00.html?xid=rss-topstories&utm_source=feedburner&utm_medium=feed&utm_campaign=Feed%3A+time%2Ftopstories+%28TIME%3A+Top+Stories%29&utm_content=Google+Reader